Biblioteka Zespołu Szkół im. K.K. Baczyńskiego w Dąbrowie Tarnowskiej

  O świcie 1 września 1939 roku Niemcy zbombardowali Wieluń, a pancernik Schleswig-Holstein otworzył ogień w kierunku Westerplatte. Rozpoczęła się II wojna światowa, a Polacy stanęli do wyniszczającej walki. 83 lata po tych wydarzeniach pamiętamy o najkrwawszym konflikcie XX wieku. Dzień, który miał być jak każdy inny. Zwyczajny piątek. Dzień, który zmienił bieg historii. Dzień, w którym życie wielu ludzi uległo drastycznej zmianie. Napaść na Westerplatte, walka polskich żołnierzy i cywilów, terror, zniszczenia miast i wsi, ewakuacje ludności… Śmierć, strach, rozłąka z najbliższymi… Data, która na zawsze wpisała się w pamięci – 1 września 1939 r. Bo ważne jest, żeby pamiętać.  I trzeba pamiętać, żeby wiedzieć. "Dziś idę walczyć, Mamo!"       1 września przypada także 78. rocznica śmierci Barbary Drapczyńskiej, żony Krzysztofa Kamila Baczyńskiego - Patrona naszej szkoły.  Basia w czasie Powstania Warszawskiego pracowała jako ochotniczka w szpitalu przy ulicy Mariańskiej. Agnie

  15 sierpnia obchodzimy rocznicę Bitwy Warszawskiej, uznawanej za jedną z największych i najbardziej znaczących bitew świata, oraz święto Wojska Polskiego. Bitwa Warszawska 1920 roku rozegrana na przedpolu stolicy m.in. w Ossowie i Radzyminie była decydującym czynem zbrojnym wojny polsko-bolszewickiej 1919-1921 i zdecydowała o zachowaniu niepodległości odradzającej się po zaborach Polski. Heroizm polskich żołnierzy i wola walki o niepodległość swojej ojczyzny, zablokowały ekspansję rewolucji komunistycznej na kraje Europy Zachodniej. Głównymi rozgrywającymi po stronie polskiej byli: Józef Piłsudski, Tadeusz Rozwadowski, Józef Haller i Władysław Sikorski, a niebagatelną rolę w tej bitwie odegrała Armia Ochotnicza pod dowództwem gen. Józefa Hallera. Na apel Rady Obrony Państwa, podpisany przez Józefa Piłsudskiego: „Niech na wołanie Polski nie zabraknie żadnego z jej wiernych i prawych synów, co wzorem ojców i dziadów pokotem położą wroga u stóp Rzeczypospolitej. Wszystko dla zwycięstwa!

78 lat temu - 4 sierpnia 1944 roku, w czwartym dniu powstania warszawskiego zginął patron naszej szkoły Krzysztof Kamil Baczyński. Był żołnierzem, ale i poetą czasu wojny, przedstawicielem pokolenia Kolumbów.       W momencie wybuchu Powstania Krzysztof Kamil Baczyński otrzymał rozkaz stawienia się na ulicy Focha. Na wyznaczone miejsce nie zdołał jednak dotrzeć i 1 sierpnia przyłączył się do oddziału złożonego z ochotników, którym dowodził dowódca reduty "Ratusz-Pałac Blanka" ppor. Lesław Kossowski "Leszek".      4 sierpnia 1944 roku po południu Krzysztof Kamil Baczyński - starszy strzelec podchorąży "Krzyś" - nie miał służby. W jednym z pokojów pałacu Blanka rozmawiał z kolegą z oddziału. Stał obok okna. W pewnym momencie wychylił się trochę zza muru. Wtedy niemiecki snajper pociągnął za spust. Wieść o śmierci utalentowanego młodzieńca rozeszła się po całej powstańczej placówce. Na dziedzińcu ratusza ciało poety żegnali nie tylko walczący, lecz takż